Zuid-Afrika

Eenmaal ooit in Afrika geweest, blijf je er terugkomen. Het heeft een aantrekkingskracht die mij een soort Afrika-verslaafd maakt. De overweldigende natuur, het lekkere eten en de super lieve mensen maken het voor mij een geweldig continent. 

Best wel een beetje spannend, alleen de reis maken naar Zuid-Afrika. Al twee keer eerder ben ik in Zuid-Afrika geweest, daarnaast nog één keer in Tanzania en één keer in de Seychellen. Maar al die keren samen met familie of mijn vriend. Dus dit is wel even andere koek. Desalniettemin gaat het vast een onvergetelijke reis worden!

● Direct naar: tips

● Direct naar: algemene informatie

Dag 1

Vanaf Schiphol neem ik de vlucht van KLM naar Johannesburg. Geschatte vluchttijd: 10 uur en 15 minuten. Een lange zit, je moet er wat voor over hebben! De stoelen naast mij blijven vrij, waardoor ik een zee van ruimte heb en lekker languit kan relaxen. Aangekomen op Johannesburg (OR Tambo int. Airport), verloopt de douane soepel, de bagage iets minder soepel. Na bijna een uur wachten is daar eindelijk mijn blauwe maatje en kunnen we richting het hotel gaan. Ik heb gekozen voor het City Lodge Hotel, vanwege een eerdere goede ervaring en vanwege de ligging. Je hoeft het vliegveld niet uit om bij het hotel te komen (wel zo fijn als je alleen reist en het 23:00u in de avond is), via een aantal roltrappen binnendoor sta je binnen 10 minuten bij de receptie. Even inchecken, nog wat drinken en dan naar bed voor een paar uur. 

Dag 2

Om 03:45u gaat de wekker. Bang dat de wekker niet af zou gaan, heb ik maar half geslapen. Geeft niks, slapen doen we thuis wel weer! Op naar de volgende vlucht naar Durban. Het is maar een uur vliegen dus de tijd vliegt voorbij. Aangekomen in Durban wacht er een transfer op mij, Themba. Zoals (bijna) alle Afrikanen: een ontzettend lieve man. Na een rit van 3,5uur en tien keer weg dutten, komen we aan bij de poort van Zimanga. Een ranger haalt mij daar op en we rijden door naar de accommodatie. Het enthousiasme en de vrolijkheid waarmee ik ontvangen wordt is hartverwarmend! Dit is precies waarom ik zo dol ben op Afrika. Ik ben vanavond de enige gast, het is laagseizoen voor Zimanga. De winterperiode (april t/m oktober) is voor hun hoogseizoen. De ranger stelt voor om vanavond al naar een nachthut te gaan, die stond eigenlijk voor morgen gepland. Maar omdat ze dan regen voorspellen zijn de kansen vanavond groter om dieren te fotograferen. Een win-winsituatie, ik alleen in een hut en zij (na een lange periode) een avond vrij. Rond 15.30u zetten ze mij af bij de nachthut. Na een korte uitleg en een avondmaaltijd in de koelkast, blijf ik alleen achter. Duimen dat het een mooie avond/nacht gaat worden!

Dag 3

De avond en nacht in de hut ging gepaard met stevige onweersbuien en een lichtshow. Buffels, knobbelzwijnen en nyala zijn allemaal bij het water geweest. Tussendoor moest het raam schoongemaakt worden, niet iets heel prettigs als je het raam open moet klappen (naar binnen) en midden in de nacht moet poetsen. De tweede keer dat ik het raam had schoongemaakt en net het slot er weer op had, ging het 'alarm' af. Oftewel de sensor die aangeeft dat er iets aankomt. Een enorme buffel stier stond recht voor mijn neus. Schijnbaar had ik weinig indruk gemaakt met het lawaai van het raam dichtmaken. Andersom heeft hij bij mij wel een enorme indruk achtergelaten. De nacht verliep verder rustig en ik heb nog wat uurtjes slaap kunnen pakken. Rond 08:00u stond de ranger weer voor de deur en werd ik 'vrijgelaten'. Terug naar de lodge voor een fors maar erg smakelijk ontbijt. Tot 15:30u relaxen en daarna op pad met de jeep. 

Super luxe, een game drive voor mij alleen! Tijdens de game drive zijn we opzoek gegaan naar de leeuwen, die waren verstoppertje aan het spelen dus zijn we doorgereden naar de cheeta's. De twee broertjes lagen heerlijke te ontspannen in het gras. Aangezien ze rustig waren, mocht ik uit de jeep om ze vanaf een laag standpunt te fotograferen. Dat was een mooie ervaring! Daarnaast hebben we tijdens de rit diverse vogelsoorten gezien, (jonge) giraffen, (jonge) zebra's, knobbelzwijnen, impala's en een verstopte olifant (ja, ook zij kunnen zich goed verstoppen!). In de avond staat er nog een lekkere maaltijd op mij te wachten en daarna ga ik op tijd mijn bedje in. Morgen gaat de wekker om 04.30u, dan ga ik naar de lagoon hide.

☆Nog een 'grappig' wist-je-datje: de blades van para-atleten zijn gebaseerd op de achterpoten van een cheetah. Ik zat naar ze te kijken en toen dacht ik: dat is precies de vorm van een blade. De ranger vond het geen gek idee en na grondig onderzoek (bedankt google), blijkt het inderdaad zo te zijn. 

Dag 4

Grappig hoeveel minder moeite het kost om hier vroeg op te staan in tegenstelling met thuis. De ranger brengt mij met de jeep naar de lagoon hide. Via een soort bunkeringang, een grote rond pijp van 20 meter lang, waarin je gebukt moet lopen, kom ik aan de hut. Je kunt niet volledig rechtop staan en met het idee dat ik nergens naartoe kan, moet ik even dapper zijn en niet claustrofobisch worden. Focus op de vogels houden en niet nadenken over de rest. Verstand op nul dus. Aan beide zijden kun je fotograferen. Het water is kalm en er zitten al een paar eenden zichzelf rustig te wassen. In de verte zit een Afrikaanse zeearend in de boom, een indrukwekkende verschijning! Er passeren diverse vogelsoorten, waaronder de bonte ijsvogel, mangrovereiger en een driebandplevier. Plots vliegen alle vogels op, ik herken het gedrag vanuit onze vaartochten in de Biesbosch. Dat betekent één ding: iets of iemand (hier erg onwaarschijnlijk) komt eraan! En ja hoor, die grote zeearend is weg van zijn plek en zit nu bijna voor de hut in een boom. Helaas zit hij iets te hoog waardoor ik moeite heb met de juiste positie te kiezen voor de camera. De randen van de hut zitten er deels voor. Maar...het is me uiteindelijk toch gelukt! 

Rond 08.30u ben ik weer opgehaald om terug te gaan naar de lodge voor het ontbijt. Einde van de middag gaan we weer met de jeep op pad. 

In de namiddag zijn we vertrokken voor de game drive. Het begon met een paar spetters regen maar gelukkig werd het daarna droog. We zijn bij de rivier weer op zoek gegaan naar de leeuwen. De twee leeuwinnen hebben allebei een interne chip, net zoals de twee cheeta's. Eerder hebben we in Zuid-Afrika gezien dat de dieren een halsband om hebben om ze te lokaliseren. Maar vanwege de focus op fotografie hebben ze hier voor deze manier gekozen. Via een soort antenne met daaraan een walkie talkie achtig ding, worden signalen opgepikt. De ranger gaat uit de auto om een beter signaal te zoeken en al weglopend zegt hij: "If you see any big teeth approaching, let me know. And the key is in the car, you just follow the road and go straight ahead". Nou, daar moet je het dan maar mee doen. Helaas, of voor hem misschien niet, waren de leeuwen aan de andere kant van de rivier. Door de hevige regenval stroomt die nu over, 3 dagen geleden was de rivierbedding nog volledig droog. We zijn verder gereden langs de rivier en een meer. Onder andere mooie vogels gezien zoals de bijeneter en de neushoornvogel. Later zijn we op zoek gegaan naar de olifanten, die hadden we vrij snel gevonden. De olifanten hier zijn best nieuwsgierig en lopen vlak langs de auto voorbij. Toch best indrukwekkend als er zo'n groot beest recht voor je snuit staat! De kleintjes bewegen zich veilig tussen de volwassenen en al rustig wandelend en etent tegelijk, gingen ook zij, net zoals ik, hun slaapplekje opzoeken. 

Dag 5

Om 04.45u word ik naar de scavenger hide gebracht, de hut om gieren te fotograferen. Nu zijn gieren niet mijn favoriete 'ooh wat ben jij mooi' dieren, maar het zijn wel grappige vogels qua gedrag. De gieren worden gevoerd door Zimanga, ze krijgen (bevroren) slachtafval, wat in een putje wordt gedaan zodat het niet zichtbaar is op de foto's. Ik ben persoonlijk geen fan van het aanbieden van aas aan dieren. Maar ze doen het hier bewust om ook de gieren te beschermen. Stropers doden of vergiftigen vaak de gieren omdat ze hun 'prooi' afpakken en aan flarden scheuren. Plus ze 'verraden' de plek van het slachtoffer van de stropers. Daarnaast worden de gieren soms ook gedood vanwege (bij)geloof van diverse Afrikaanse stammen. Rondom gieren en kadavers zijn vaak ook de jakhals en de hyena te vinden. Helaas kwamen geen van beide opdagen en heb ik vooral tijd doorgebracht met mijn minder aantrekkelijke vriendjes. In de namiddag staat er weer een game drive op de planning.

In de middag heb ik op het terras van mijn kamer nog foto's gemaakt van alle vogels in mijn 'achtertuin'. Er waren verschillende soorten en vooral de zwaluwen waren erg druk.

Ongeveer een uur voordat ik naar de Bhejane hide zou gaan begon het te regenen. Aangekomen bij de jeep om weggebracht te worden, stelde de ranger voor om niet naar de hut te gaan. Vanwege de regen zouden de vogels zich niet of nauwelijks laten zien. Dus op naar plan B, een game drive. Helemaal prima, drie uur in een hut zitten zonder iets te zien is niet mijn ding. Mijn regenjas had ik al aan en in de jeep lag ook nog een poncho. Vanwege de regen was het rustig qua dieren, die hadden de bomen en struiken opgezocht om onder te schuilen. Wel zagen we nog een aantal vogels, jonge impala's en hele jonge wildebeesten. Alle jonge dieren zijn schattig, zowel in uiterlijk als gedrag. Een hele uitdaging voor de papa's en mama's! Vanwege de regen zijn we eerder terug gegaan naar de lodge en na een warme douche en een gevecht met een T-bone, ben ik weer op tijd naar bed gegaan. 

Dag 6

Wakker worden met batman vliegend boven je hoofd, dat maak je ook niet dagelijks mee. Terwijl ik het beestje gerust probeer te stellen, vliegt hij van links naar rechts door de kamer. Oké, google help! Hoe krijg je een vleermuis uit je huis? Alle lampen uit en ramen en deuren open, dat kan ik. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb buiten gewacht maar zag niks naar buiten vliegen. Meneer had besloten in de badkamer te gaan zitten, daar was het nog donker. Prima, ik doe de lamp aan, beest in paniek. Lamp weer uit dus. Terwijl ik bezig ben een appje te typen naar de ranger, kijk ik nog één keer of hij er nog zit en bedenk ik me dat ik er misschien een foto van moet maken. Lamp aan...wat een pech, batman weg. Geen foto dus van mijn nieuwe huisdier. De vleermuizen zitten boven de badkamer, onder het dak. Ik hoor ze regelmatig piepen en krassen. De vleermuis zal ergens een klein gaatje hebben gevonden en er zo in en uit zijn gekomen. Ik heb het netjes gemeld en ze gaan kijken waar het gat is. 

Na een gezellige ochtend met de vleermuis is het tijd om met de jeep op pad te gaan. Het is vrij rustig en gelukkig droog. De zoogdieren laten zich niet echt zien, wel zijn er ontzettend veel roofvogels in de omgeving. Hoog in de bomen zitten ze rustig te wachten totdat er een prooi voorbij komt. De ene roofvogel is nog groter en indrukwekkender dan de ander. De twee cheeta's hebben we onderweg ook nog gezien en begroet. Ze zijn zó aaibaar......toch maar niet gedaan. 

Na het ontbijt klets ik nog even met andere gasten. Ze komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika maar wonen inmiddels al jaren in Australië. Hij is een echte vogelkenner en zij inmiddels ook. Ze kennen de dieren hier goed en hij kent (bijna) alle geluiden en namen. Daarna ben ik terug naar mijn kamer gegaan om even uit te rusten en de foto's van die ochtend te bekijken. Na 10 minuten wordt er op de deur geklopt. De man heeft een nest gevonden en wil mij dat laten zien. Camera mee, foto gemaakt en daarna uiteraard weg bij het nest. Gelukkig heb ik een goede lens dus kon ik op grote afstand een foto maken. En toen kreeg ik huiswerk mee: "When I see you in the afternoon, you tell me which bird this is". Uiteraard met een vriendelijke lach. Dacht ik even lekker uit te gaan rusten, word ik aan het werk gezet. De vogel had ik snel gevonden en ik heb de man keurig verteld welke vogel het was. 

In de avond staat er weer een nachthut op de planning. Het ziet er naar uit dat het droog blijft in de nacht, laten we het hopen. Op naar een lange nacht met hopelijk veel bezoekers!

De avond en nacht zijn rustig verlopen. Er zijn een aantal buffels langs geweest en vroeg in de ochtend kwamen er nog drie zebra's drinken. Ondanks dat het droog was zijn er geen andere zoogdieren op bezoek gekomen. Wél waren er veel insecten actief, zij kwamen op het licht af. De (vliegende) termieten waren in grote getale aanwezig, net zoals de krekels en diverse torren. In de ochtend kwamen er nog twee wolhalsooievaars genieten van de stervelingen van de nacht. Zij hebben hun buikjes rond gegeten aan alle doden insecten op het wateroppervlak. 

In de middag ga ik weer mee met een game drive, eerst uitrusten en foto's bekijken. 

Dag 7

De game drive in de namiddag was een groot succes! Na nog geen 3 minuten rijden zagen we twee leeuwinnen liggen samen met het mannetje. Er zijn hier maar vier leeuwen in totaal op het terrein. In tegenstelling tot andere parken is dat heel weinig. Ze willen de groep hier niet te groot hebben zodat de balans goed blijft tussen alle dieren. Er komen in de toekomst nog wel 2 á 3 (mannetjes) leeuwen bij om inteelt te voorkomen. 

Terwijl we bij de leeuwen waren kreeg de ranger van een collega door dat de cheeta's een jonge zebra hadden gevangen. Snel nog wat foto's maken en door naar de gebroeders cheetah. Die hadden hun avondeten naast de weg in een bosje gelegd en waren er flink van aan het smullen. Snel eten is een must want de prooi kan binnen no time afgepakt worden. Wederom lieten de cheeta's het toe om vanaf de grond te fotograferen. Dus hup de auto uit en fotograferen maar! De dieren weten dat wij hun prooi niet af zullen pakken dus ze zien ons niet als een bedreiging. Sterker nog, het zou best kunnen dat ze het ergens als 'prettig' ervaren. Zolang er auto's en mensen zijn, komen er geen andere roofdieren die hun prooi af kunnen pakken. We zijn zeker een half uur daar gebleven en zijn daarna weer verder gereden. Onderweg kwamen we nog witte neushoorns tegen, jonge wildebeesten en veel giraffen. Het was een geslaagde middag. Wederom een ervaring om nooit meer te vergeten! 

Dag 8

De wekker gaat hier elke ochtend heel vroeg. Om 05:00u moet ik weer paraat staan en word ik naar de lagoon hide gebracht. Afgelopen woensdag ben ik er ook geweest. De claustrofobie is al wat afgenomen en mede dankzij de vele bezoekers heb ik niet eens tijd om er over na te denken. Een krokodil, varaan, en 5 verschillende soorten reigers passeren de revue. Ook twee bonte ijsvogels vermaken zich in het raamkozijn van de hut. Het was een mooie ochtend, de geheugenkaartjes vullen zich snel en de camera draait overuren. 

Na een frisse duik in het zwembad en een heleboel foto's uitzoeken, staat er 's middags weer een andere hut op de planning: Bhejane. Een hut met vooral kleinere vogelsoorten. De hut heeft een kleine poel en is omringd door bomen en struiken. Wel is er voldoende ruimte rondom het water zodat je in de foto's een rustige achtergrond krijgt. Het is een kleine en lage hut. Net zoals bij de lagoonhide kun je ook hier niet volledig rechtop staan. De ranger is ontzettend aardig en vraagt vooraf of ik comfortabel ga zijn vanwege het lage plafond. Je hoeft hier geen tunnel door en kunt direct naar buiten stappen, dus geen probleem. Wel krijg ik nog even de waarschuwing dat als ik naar buiten wil (mocht de claustrofobie de overhand nemen), eerst even moet spieken of de slang er niet zit. Die woont rondom de hut schijnbaar. Ik kijk hem met grote ogen aan en krijg meteen de kriebels. Prima (helemaal niet prima!), maar goed ik ga niet naar buiten en ik ga ook niet spieken. Hij vertrekt en ik trek de deur nog wat verder dicht om zeker te weten dat ik geen ongewenst bezoek krijg.

Een aantal schattige, kleine, vogeltjes laten zich zien en als verassing komt de familie everzwijn ook nog gezellig langs. Dikke wolken komen aandrijven en het leven rondom de poel verdwijnt. Niet veel later komt de ranger mij ophalen. Ik ben blij dat hij mij naderhand pas heeft verteld welke slang er zat: de Mozambique spitting cobra. Je mag mij geloven of het zelf opzoeken, maar dat is geen schattig slangetje.

Morgenvroeg gaan we weer met de jeep het park in. Eerst de nodige slaap pakken en batman opvoeden. Ja, hij is er nog steeds...daarover later meer. 

Dag 9

Nadat we eerst een andere gast hadden afgezet bij de scavenger hide, zijn wij doorgereden naar de leeuwen. Ze lieten zich weer even zien en het mannetje was moe van het constante opstaan en lopen van de dames. Telkens als hij net was neergeploft, gingen de dames weer aan de wandel. Zo brutaal als ik af en toe kan zijn, heb ik beleefd gevraagd of mijn deur open kon om vanuit een lager perspectief te fotograferen. Mijn deur werd er compleet uitgehaald en achterin de jeep gelegd. Vanuit een lager standpunt krijg je toch mooiere foto's, dus ik was blij dat het mocht en kon. Na een minuut of tien verdwenen de leeuwen in de bosjes en zijn we doorgereden naar het dal, speurend naar neushoorns, olifanten en het luipaard. Die laatste is hier nog moeilijker te vinden dan in andere parken. Zoals we ook in Tanzania hebben gezien, hangen de luipaarden vaak hun prooi in de boom, waardoor je weet dat ze in de buurt moeten zijn. Helaas doen ze dat hier niet omdat het simpelweg niet nodig is. Ze hebben hier veel bebossing waarin ze leven en hebben niet al te veel concurrentie van andere roofdieren. Gelukkig heb ik ze al ooit mogen zien maar dat neemt niet weg dat ik toch de hoop heb ze hier ook te mogen bewonderen. Verder zijn we onderweg nog onder andere de nyala en een giraf met een heel jong kalf tegengekomen. Bij de lodge stond er weer een heerlijk ontbijt klaar en omdat ik de komende nacht in een hut zit, heb ik ook nog een paar uurtjes slaap gepakt. 

Savannezwaluw. Een koppeltje heeft een nest op mijn terras en ik word elke ochtend en middag vriendelijk door ze begroet.

Een half uur voordat ik naar de nachthut gebracht zou worden begon het te regenen. Het weerbericht gaf ook aan dat het een regenachtige nacht zou worden. Toch vertrokken en al slippend van links naar rechts over de natte paden kwamen we aan bij de hut. Helaas was hier het water al naar binnen gekomen waardoor er een grote plas op de grond lag. Wetende wat het weer zou gaan doen in de avond en nacht en met nu al een plas water in de hut, was het verstandiger om terug te gaan naar de lodge. Gelukkig heb ik al twee nachten achter de rug, dat is het voordeel van langer op een plek verblijven. Terug bij de lodge was het alweer aardig droog aan het worden (voor zolang het zou duren) en mocht ik nog even mee op game drive. Tijdens de rit zagen we nog drie buffels, ook leuk om ze een keer te fotograferen met daglicht. Na ongeveer anderhalf uur kwam de regen weer met bakken uit de hemel. Met een enorme poncho aan zat ik als een soort Kenny uit southpark in de jeep. Ik had de capuchon zo strak dichtgeknoopt dat alleen mijn neus nog zichtbaar was. We zijn snel terug gereden naar de lodge en eenmaal aangekomen in mijn kamer zat batman er weer. Gisteravond zat hij er ook al. Toen heb ik de ranger gebeld en die kwam gewapend met een handdoek helpen. Mijn kleine vriend voelde de bui al hangen en net voordat de ranger er was, kroop hij in het plafond in de badkamer. In ieder geval weten we nu waar hij zich verstopt. Hij zit momenteel net onder het plafond, vastgeplakt aan de muur. Het is een heel hoog plafond dus hem 'even' van de muur plukken is geen optie. Ik heb drie kwartier bij hem gezeten, het raam opengezet en aangewezen en hardop verteld waar hij naartoe moet. Tot op heden nog geen succes. Hij lijkt te zwak om überhaupt een stap te kunnen zetten. Dus wat doe je dan? Dan komt de dierverzorger in mij naar boven en in plaats van te googlen naar 'hoe krijg ik een vleermuis weg' gaan we nu op zoek naar 'hoe verzorg ik een vleermuis'. Waarschijnlijk is hij uitgedroogd dus ik heb een schoteltje water met suiker erin voor hem neergezet. Hopen dat hij naar beneden komt en daarvan gaat drinken. Dan kan hij wat aansterken en kunnen we hem buiten weer vrijlaten. Als het niet al te laat is...we wachten het af.

Dag 10

We beginnen de dag met goed nieuws! Gisteravond is het mij toch gelukt om batman te redden. Vanwege vermoeidheid werkt het brein momenteel nogal traag. Ik dacht opeens: misschien zit hij wel een beetje vast. Het enige wat ik had was een paraplu om hem een duwtje te kunnen geven. Dus gewapend met een paraplu ging de missie van start. Met een voet op het badkamermeubel en een hand tegen de andere muur (zodat ik niet naar beneden zou kletteren) lukte het me om met de paraplu net bij zijn kontje te komen. Eerst bewoog hij een beetje en na het tweede duwtje vloog hij naar beneden. Hè hè...eindelijk. Nu kon ik er bij. Hij zat tegen een kastje aangeplakt en omdat hij zo zwak was kon ik hem makkelijk met een handdoek heel voorzichtig oppakken. Hij voelde heel fragiel aan dus ik deed mijn best om hem niet te pletten maar ook niet te laten ontsnappen. Eenmaal buiten heb ik hem op het terras neergezet met een schoteltje water naast hem. Tien minuten later was hij al verdwenen. Laten we hopen dat hij het gaat redden en nooit meer ergens naar binnen vliegt.

Na een goede, maar korte nacht, mocht ik in de ochtend mee op game drive. We zijn richting het meer gegaan en hebben daar onder andere nijlpaarden, een jakhals, mangoesten en diverse vogels gezien. Na ongeveer twee uur rondrijden kregen we de melding dat een andere ranger vast zat met zijn jeep. Dus wij gingen er als een soort reddingsbrigade op af. Vanwege de regen zijn sommige paden eigenlijk niet begaanbaar maar sommige mensen zijn eigenwijs en wagen toch een poging. Het grappige was, dat dit de meest ervaren ranger was en wellicht beter had moeten weten. Daar aangekomen hebben we de ranger en zijn gast opgehaald en hun jeep laten staan. Die zou met zwaarder geschut uit de zijkant van de weg gehaald moeten worden. Omdat het teveel tijd zou kosten om er überhaupt aan te beginnen, zijn we meteen verder gegaan. Na nog een uurtje rondgereden te hebben zijn we weer terug gegaan naar de lodge. Wederom was het weer een bewogen ochtend. In de middag staat de laatste game drive gepland, het avontuur zit er bijna op. 

Wederom was ik alleen op de game drive, pure luxe! Eigenlijk heb ik een volledige privé safari gehad, bofkont ben ik. Rondom de heuvels zijn we op zoek gegaan naar de olifanten, de kudde hebben we niet gevonden, wel twee andere olifanten. Daarnaast hebben we ook nog veel roofvogels gezien. Elke dag heb ik hier nieuwe vogelsoorten gezien, in totaal staat de teller op 98 soorten. En daar staat niet eens alles bij, sommige heb ik niet onthouden of gewoonweg niet bewust meegekregen. Ik vind het een behoorlijk aantal voor een niet-vogelaar. Na de game drive heb ik samen met de ranger gegeten. Het is in veel lodges in Zuid-Afrika de 'traditie' om de laatste avond aan te schuiven bij het avondeten. We hebben lekker gegeten en gezellig gekletst over zijn werk, zijn dromen en de toekomst. 

Dag 11

Nog een keer om 04:00u opstaan en dan is het einde echt in zicht. Ik kom aan bij de auto en word vriendelijk begroet met 'merry christmas'. Helemaal vergeten dat het eerste kerstdag is. Heerlijk, weg zijn met kerst! De ranger brengt mij naar de scavenger hide. Onderweg hebben we nog een pasgeboren zebra gezien, een kerstkindje, heel bijzonder. Aangekomen bij de hut zitten de gieren al in de bomen te wachten op hun ontbijt. Ik heb een aantal vliegbeelden kunnen maken en ik heb mezelf kostelijk vermaakt met een neushoornvogel. Om 08:15u werd ik weer opgehaald en ben ik gaan ontbijten. De koffer heb ik de avond ervoor al ingepakt dus die is klaar voor vertrek. Nog een laatste rit naar de poort van het park en dan gaat de terugreis echt beginnen. Met een transfer ga ik weer naar Durban en vanuit daar vlieg ik naar Johannesburg. Daar zal ik weer opnieuw in moeten checken voor mijn vlucht via Parijs naar Amsterdam. Ik heb bewust gekozen voor deze vlucht, de directe vlucht van KLM vertrekt pas rond middernacht. Dan zou ik dus dik 7 uur op het vliegveld moeten wachten. De vlucht via Parijs vertrekt al eerder in de avond, wat gunstiger is voor mij. Op naar een hopelijk soepele en rustige terugreis!

De terugreis begon, na ongeveer een uur rijden, met een staking op de weg. Oei, dat is niet zo mooi. De stress slaat toe, ook bij de chauffeur. Een alternatieve route is er niet meteen, dat zou betekenen dat ik al mijn vluchten zou missen. De chauffeur rijdt helemaal naar voren in de rij van de file. Er zijn drie vuurtjes op de weg. De mensen die staken staan rustig aan de zijkant van de weg hun vuurtjes te bewonderen. Gelukkig komt er snel politie bij en wordt de weg deels vrij gemaakt. Wat een opluchting, rap door naar het vliegveld van Durban! 

De vluchten gaan allemaal erg soepel en arriveren ook allen minimaal 20 minuten voor de geplande aankomsttijd. Op de vlucht van Johannesburg naar Parijs heb ik nog zeker 7 uur geslapen. Net zoals op de heenweg had ik ook nu drie stoelen voor mezelf. Luxe! In Parijs een overstap gemaakt naar Schiphol en rond 09.20u was ik weer op Nederlandse bodem. De bagage duurde even maar na een half uur wachten was daar mijn blauwe vriendje weer. Bij de bus voor P3 lang parkeren stond helemaal niemand, zelfs de chauffeur was verdwenen. Ik ben maar gaan zitten, in lichte twijfel vanwege de lege bus. Na 2 minuten kwam de buschauffeur en we vertrokken. Nouja! Weer een privé rit! Dat heb ik nog nooit meegemaakt, een lege bus naar P3. Bij de parkeerplaats stond mijn autootje, koud en eenzaam, op mij te wachten. Op naar huis! 

Nu begint het uitzoeken van de foto's, een hele klus waar ik voorlopig nog even zoet mee zal zijn. 

Tips

1. Lenzen
Zelf heb ik vooral gefotografeerd met de canon rf 200-800mm lens. Met name tijdens gamedrives is dit een geweldige lens! Verder zijn de 100-500mm of 150-600mm ook ideaal om zowel tijdens de game drives als in de fotohutten mee te fotograferen. Voor de nachthutten is een zoomlens vanaf 20mm het beste. De sigma 24-70mm f/2.8 is de lens die ik zelf heb gebruikt. Een zoomlens vanaf 20mm tot en met 100mm is fijn voor de nachthutten, het liefst met een open diafragma vanwege het geringe licht.

2. Fotografie accessoires
- Statiefplaatje
In alle fotografiehutten zijn statieven aanwezig. In principe hoef je dus alleen een statiefplaatje mee te nemen. In de jeeps kun je de camera laten rusten op de deur van de auto. Eventueel kun je een monopod meenemen, als je dat gewend bent. Of een statief voor als je op het terras bij de kamer wil fotograferen. Let op: een statief moet altijd mee in je ruimbagage.
- Tas
Een goede, stevige, cameratas is belangrijk. Het zal als je handbagage fungeren en het moet je body en lenzen goed beschermen tegen vocht, stof en stoten. Zelf vind ik het prettig als de ritssluiting aan de achterkant van mijn rug zit (bij een rugzakmodel). Tijdens het reizen zijn je spullen extra veilig opgeborgen. De tas die ik gebruik is de Think tank backlight 26L. Soms heb je super goede kortingen op deze cameratassen, want het is wel een investering. Maar, naar mijn mening, een hele goede! De tas mag mee als handbagage bij alle vliegtuigmaatschappijen (check dit altijd goed van te voren) en er past ontzettend veel in!
- Regenhoes
Zowel voor je camera als voor de cameratas. Mocht je in de drogere maanden gaan (april t/m oktober) dan zul je deze niet veel hoeven te gebruiken. Toch neemt het weinig ruimte in beslag en is het verstandig om het standaard in je fototas te hebben.
- Geheugenkaartjes
- Batterijen
- Opladers
- Schoonmaaksetje
- reisstekker

3. Beste reistijd
- In Zuid-Afrika is het winter als het bij ons zomer is en vice versa. Eigenlijk is het gehele jaar het gebied goed te bezoeken en er is altijd veel te fotograferen. In de zomer is het groener en meer kans op een bui, in de winter is het kouder en droger. Dit geldt voor het gebied rondom Zimanga, rondom Kaapstad heerst er een ander klimaat.
- Voor de nachthutten: april t/m oktober. Het is dan vrij droog en de kans dat de (grote) dieren naar het water komen bij de nachthutten is groter dan in de zomer.
- Voor de vogelliefhebbers: november t/m maart. Veel soorten komen dan overwinteren in Zuid-Afrika en het broedseizoen is in volle gang voor de andere vogels.
- Jonge dieren: de zomer. Zelf heb ik veel jonge dieren gezien zoals neushoorns, zebra's, wildebeesten en zwijnen. In de winterperiode is er ook nog genoeg te bewonderen, jonge leeuwen en/of cheeta's zullen zich dan beter later zien.

4. Kleding
- Comfortabele kleding is een must. In de zomer (november t/m maart) kan het warm en vochtig zijn. In de winter kan het vooral in de ochtenden en avonden best koud zijn. Zelf draag ik het liefst lange broeken tijdens de activiteiten. Voornamelijk vanwege teken en muggen. Als je tijdens de gamedrives uit de jeep gaat is het prettig als je benen bedekt zijn. Het ligt er dus echt aan in welke periode je gaat, zorg altijd voor een diversiteit aan kleding en laagjes werken altijd. Ook in warmere landen.